Έκλεισε ένας χρόνος πολύ σκληρών συνθηκών για τη χώρα μας. Η πανδημία αφαίρεσε ζωές συγγενών, φίλων, αγνώστων. Άλλοι περνούν τις μέρες τους μέσα στα νοσοκομεία ή μέσα στα σπίτια τους, άρρωστοι από τον κορονοϊό ή άρρωστοι από τον εγκλεισμό και τη μοναξιά.
Μέσα σε αυτές τις τόσο ιδιαίτερες, δύσκολες συνθήκες, κι ενώ οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό δίνουν καθημερινά μάχη για λίγη ζωή ακόμη, η κοινωνική ευαισθησία του κράτους είναι ελλιπής ενώ ο αυταρχισμός του όλο και γιγαντώνεται.
Μεταξύ άλλων, οι τρεις πυλώνες του κοινωνικού κράτους, η υγεία, η παιδεία και ο πολιτισμός έχουν καταβαραθρωθεί από την αδιαφορία της κυβέρνησης και των πολιτικών επιλογών της.
Τασσόμαστε στο πλευρό των όλων των ανθρώπων του πολιτισμού που βάλλονται από την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό.